Die Gewährleistung eines gesunden Lebens und die Förderung des Wohlbefindens in jedem Alter sind für eine nachhaltige Entwicklung von wesentlicher Bedeutung. Momentan steht die Welt vor einer nie dagewesenen globalen Gesundheitskrise - COVID-19 verbreitet menschliches Leid, destabilisiert die Weltwirtschaft und verändert das Leben von Milliarden Menschen auf der ganzen Welt.
Vor der Pandemie wurde großer Fortschritt in der Verbesserung der Gesundheit von Millionen von Menschen erzielt. Erhebliche Fortschritte wurden bei der Erhöhung der Lebenserwartung und der Reduzierung einiger der häufigsten Todesursachen im Zusammenhang mit der Kinder- und Müttersterblichkeit erreicht. Es sind jedoch weitere Anstrengungen erforderlich, um ein breites Spektrum von Krankheiten vollständig auszurotten und viele verschiedene anhaltende und neu auftretende Gesundheitsprobleme anzugehen. Durch die Konzentration auf eine effizientere Finanzierung der Gesundheitssysteme, verbesserte sanitäre Einrichtungen und Hygiene sowie einen verbesserten Zugang zu Ärzt:innen können erhebliche Fortschritte bei der Rettung von Millionen Menschenleben erzielt werden
Gesundheitsnotfälle wie COVID-19 stellen ein globales Risiko dar und haben gezeigt, dass Vorsorge und Vorbereitung dringend erforderlich sind. Das Entwicklungsprogramm der Vereinten Nationen hob die enormen Unterschiede in der Fähigkeit der Länder hervor, die COVID-19-Krise zu bewältigen und sich von ihr zu erholen. Die Pandemie bietet einen Wendepunkt für die Vorbereitung auf gesundheitliche Notfälle und für Investitionen in kritische öffentliche Dienste des 21. Jahrhunderts.
uygulama/görünümler/düzenlemeler/postacı_üstbilgi
uygulama/görünümler/düzenlemeler/postacı_altbilgi
https://consulproject.org/page-slug
Küresel olarak, aşırı yoksulluk içinde yaşayan insan sayısı 1990 yılında yüzde 36 iken, 2015’e gelindiğinde %10''a kadar düştü. Ancak değişim hızı yavaşlıyor ve yoksulluğa karşı verilen mücadelede, COVID-19 krizi on yıllar süren ilerlemeyi tersine çevirme riskini taşıyor. Birleşmiş Milletler Üniversitesi, Dünya Kalkınma Ekonomisi Araştırma Enstitüsü tarafından yayınlanan yeni araştırma küresel salgın kaynaklı ekonomik yansımaların küresel yoksulluğu yarım milyar insan, veya toplam nüfusun % 8''i, kadar artırabileceği konusunda uyarıyor. Bu 1990’dan bu yana 30 yıl içinde, küresel anlamda büyüyen ilk kriz.
700 milyondan fazla insan, veya dünya nüfusunun yüzde 10''u, bugün hala aşırı yoksulluk içinde yaşıyor; birkaçını saymak gerekirse, sağlık, eğitim, su ve sıhhi tesisata erişim gibi en temel ihtiyaçları karşılamak için mücadele ediyor. Günde 1,90 doların altında bir gelirle yaşayan insanların çoğu Sahra altı Afrika''da yaşıyor. Dünya çapında, kırsal alanlardaki yoksulluk oranı yüzde 17,2 – bu, kentsel alanların üç katından daha fazla.
Çalışanlar için bir işe sahip olmak insana yakışır bir yaşamın teminatı da değil. Öyle ki, 2018 yılında dünya genelinde istihdam edilenlerin ve ailelerinin yüzde 8''i aşırı yoksulluk içinde yaşadı. Her beş çocuktan biri ise aşırı yoksulluk içinde yaşam sürüyor. Tüm çocuklar ve diğer savunmasız gruplar için sosyal korumanın sağlanması, yoksulluğu azaltmak açısından kritik bir öneme sahiptir.
Yıllardır devam eden istikrarlı düşüşün ardından, açlıktan muzdarip insan sayısı – yetersiz beslenmenin yaygınlığı ile ölçülen- 2015 yılında tekrar yavaş biçimde artmaya başladı. Mevcut tahminler dünya nüfusunun 690 milyonunun veya diğer bir deyişle yüzde 8.9’unun aç olduğunu ve bir yıl içerisinde 10 milyona kadar, beş yıl içindeyse 60 milyona kadar yükseleceğini göstermektedir.
Dünya 2030’a kadar açlığı sona erdirme başarısı göstereceği bir yolda değil. Eğilimler bu şekilde devam ederse, 2030 yılına kadar açlıktan etkilenen insan sayısı 840 milyonu aşabilir.
Dünya Gıda Programı''na göre, büyük oranda ekonomik gerilemeler, iklim değişikliği ve beşeri çekişmeler sebebiyle 135 milyon insan akut açlık sıkıntısı çekiyor. Covid-19 salgını ise bugün bu sayıyı ikiye katladı, 2020 yılı sonuna kadar 130 milyon insan daha akut açlık çekme riski altında.
Açlık sınırı eşiğinde olan çeyrek milyondan fazla insan sebebiyle, en çok risk altında olan bölgelere insani yardım ve yiyecek sağlanması için hızlı bir aksiyon alınması gerekiyor.
Aynı zamanda, bugün açlıkla karşı karşıya olan 690 milyondan fazla insana – 2050 yılına kadar bu sayı 2 milyar daha artacak gıda desteği sağlamak istiyorsak küresel bir gıda ve tarım sisteminde köklü değişikliklere yapmamız gerekiyor. Sürdürülebilir gıda üretimi ve tarımsal verimliliğin artırılması açlık tehlikesini hafifletmek adına kritik bir önem arz ediyor.
Sağlıklı yaşamların sağlanması ve her yaşta refahın desteklenmesi sürdürülebilir kalkınma için gereklidir. Mevcut durumda, dünya diğerlerinden farklı bir küresel sağlık kriziyle karşı karşıya kalmış durumda – COVID-19 insanlara acı yaymakta, küresel ekonomiyi istikrarsızlaştırmakta ve dünya çapında milyarlarca insanın hayatını altüst etmektedir.
Salgın öncesinde, milyonlarca insanın sağlığıyla ilgili önemli gelişmeler kaydedilmiştir. Ortalama yaşam süresi artırılması ve çocuk ve anne ölüm oranında yaygın ölüm nedenlerinden bazılarının azaltılmasına ilişkin önemli adımlar atılmıştır. Ancak, yakın zamanda ortaya çıkmış ve kalıcı olan birçok farklı sağlık sorununun ele alınması ve çok geniş bir yelpazedeki hastalıkların tamamen ortadan kaldırılması için daha fazla çaba sarf edilmesi gerekmektedir. Sıhhi tesisat ve hijyen koşullarının iyileştirmesi ve doktorlara erişim imkanının artırılması ve sağlık sistemlerinin daha etkin finanse edilmesine odaklanarak milyonlarca insanın hayatının kurtarılmasında önemli ilerlemeler kaydedilebilir.
COVID-19 gibi olağanüstü sağlık durumları küresel bir risk teşkil etmekte ve hazırlıklı olmaya duyulan kritik ihtiyacı göstermektedir. Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı, ülkelerin COVID-19 kriziyle başa çıkma ve krizi atlatmasındaki yeterliliklerinde büyük eşitsizler olduğunu vurgulamıştır. Salgın, sağlık acil durum hazırlığı ve 21. yüzyılın en önemli kamu hizmetlerine yatırım için bir dönüm noktası sağlamaktadır.
Eğitim yukarı yönlü sosyoekonomik hareketliliği destekler ve yoksulluktan kurtulmak için kilit rol oynar. Son on yılda, başta kız çocukları olmak üzere eğitime erişim ve okula kaydolma oranlarının artırılmasına yönelik büyük ilerleme sağlandı. Bununla birlikte, 2018''de yaklaşık 260 milyon çocuk hala okula gitmiyordu - bu yaş grubundaki küresel nüfusun yaklaşık beşte biri. Dünya çapındaki çocuk ve ergenlerin yarısından fazlası halen matematik ve okur yazarlıkta asgari yeterliliği sağlayamıyor.
2020’de, COVID-19 salgınının dünyaya yayılmasıyla birlikte, dünya çapındaki öğrencilerin yüzde 91’inden fazlasını etkileyecek şekilde ülkelerin çoğunluğu okulların geçici süreyle kapanacağını duyurdular. 2020 Nisan ayına geldiğimizde, 1.6 milyara yakın çocuk ve genç okula gitmiyordu. Bununla beraber okuldaki yemekler sayesinde beslenebilen yaklaşık 369 milyon çocuk, besin ihtiyaçlarını karşılamak için farklı kaynak arayışına girdi.
Daha önce hiçbir zaman bu kadar çocuk, özellikle en savunmasız olanlar ve ötekileştirilenler, öğrenimi ve gelişen hayatlarını etkileyecek şekilde aynı zamanda okul sisteminin dışında kalmamıştı. Küresel pandeminin geniş kapsamlı sonuçları, küresel eğitimin iyileştirilmesinde elde edilen zor kazanımları tehlikeye atmış olabilir.
Cinsiyet eşitliği yalnızca temel bir insan hakkı değil, aynı zamanda barışçıl, müreffeh ve sürdürülebilir bir dünya için gerekli bir temeldir.
Son on yılda bu konuda gelişme kaydedildi. Daha fazla kız okula gidiyor, daha az kız çocuğu erken yaşta evlendirilmeye zorlanıyor, daha fazla kadın mecliste ve liderlik pozisyonlarında görev yapıyor ve cinsiyet eşitliğini ilerletmek için yasalar yeniden düzenleniyor.
Bu kazanımlara rağmen, zorluklar . varlığını sürdürüyor. Ayrımcı yasa ve sosyal normlar varlığını sürdürmeye devam ediyor, kadınlar siyasi liderliğin tüm seviyelerinde yeterince temsil edilmemeye devam ediyor ve 15 ile 49 yaş arasındaki 5 kadın ve kızdan 1''i, 12 aylık bir süre içinde yakını bir kişi tarafından fiziksel veya cinsel şiddete maruz kaldığını bildirdi.
etkileri cinsiyet eşitliği ve kadın hakları konusunda kaydedilen sınırlı ilerlemeyi tersine çevirebilir. Koronavirüs salgını her alanda kadın ve kız çocukları için sağlıktan ekonomiye, güvenlikten sosyal korumaya kadar geniş bir perspektifte mevcut eşitsizlikleri arttırıyor. Kadınlar, evdeki sağlık çalışanları ve bakıcılar da dahil olmak üzere, virüse yanıt vermede önemli bir rol oynamaktadır. Kadınların ücretsiz bakım işleri, okulların kapanması ve yaşlıların artan ihtiyaçlarının bir sonucu olarak önemli ölçüde artmıştır. Güvensiz işgücü piyasalarında orantısız bir şekilde çalıştıkları için kadınlar COVID-19''un ekonomik etkilerinden daha fazla etkileniyorlar. Kadınların yaklaşık yüzde 60''ı kayıt dışı ekonomide çalışıyor ve bu da yoksulluğa düşme riskini artırıyor.
Pandemi ayrıca kadınlara ve kızlara yönelik şiddet konusunda önemli bir artışa ön ayak olmuştur. Eve kapanma tedbirleri uygulandığında, birçok kadın tacizcileriyle birlikte evde mahsur kalıyor, kesinti ve kısıtlamalardan muzdarip olup, hizmetlere erişmekte zorlanıyor. Ortaya çıkan veriler, salgının ortaya çıkmasından bu yana kadınlara ve kız çocuklarına yönelik şiddetin ve özellikle de aile içi şiddetin yoğunlaştığını gösteriyor.
Temiz içme suyuna ve hijyene ulaşım konusunda büyük bir ilerleme kaydedilse bile, milyarlarca insan, özellikle kırsal kesimdekiler, temel hizmetlere ulaşma konusunda hala sıkıntı yaşıyor. Dünya çapında, üç kişiden biri güvenli içme suyuna erişemiyor, beş kişiden ikisi su ve sabunla el yıkayamıyor ve 673 milyondan fazlası tuvalet ihtiyacını açık alanlarda gideriyor.
COVID-19 salgını, hastalıkların önlenmesi ve kontrol altında tutulması için sıhhi tesisatın, hijyenin ve temiz suya yeterli erişimin ne kadar büyük bir önem arz ettiğini göstermiş oldu. El temizliği hayat kurtarır. Dünya Sağlık Örgütü’ne göre, patojenlerin yayılmasını azaltmak ve enfeksiyonları engellemek için, COVID-19 dahil, en etkili yöntemlerden biri el yıkamaktır. Buna rağmen milyarlarca insan hala güvenli su sanitasyonunda problem yaşıyor ve konu için ayrılan finansman yetersiz kalıyor.
Dünya, enerjinin daha sürdürülebilir ve yaygın olarak kullanılabilir hale geldiğine dair umut verici işaretlerle Hedef 7’ye doğru ilerleme kaydetmektedir. Yoksul ülkelerdeki elektriğe ulaşım hız kazanmaya başlamakta, enerji verimliliği iyileşmeye devam etmekte ve yenilenebilir enerji, elektrik üretim sektöründe etkileyici kazanımlar elde etmektedir.
Buna rağmen, 3 milyar insan için temiz ve güvenli yemek pişirme yakıtlarına ve teknolojilerine ulaşımı iyileştirmek, yenilenebilir enerji kullanımını elektrik üretim sektörü dışına genişletmek ve Sahara altı Afrika bölgesinde elektriğe ulaşımı artırmak adına odağımızı kuvvetlendirmemiz gerekmektedir.
Enerji İlerleme Raporu, enerjiye ulaşımdaki, enerji verimliliğindeki ve yenilenebilir enerjideki ilerlemenin kaydedilebileceği küresel bir gösterge paneli sağlamaktadır. Her bir ülke tarafından bu üç maddede katedilen ilerlemenin değerlendirmesi yapılmakta ve 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerine ulaşmak için daha ne kadar mesafemiz olduğunun anlık görüntüsü sağlanmaktadır.
Sürekli ve kapsayıcı ekonomik büyüme ilerlemeyi, herkes için iyi iş olanakları yaratılmasını ve hayat standartlarının iyileştirilmesini sağlayabilir.
COVID-19 milyarlarca hayatı alt üst etti ve küresel ekonomiyi tehlikeye attı. Uluslararası Para Fonu(IMF) 2009 yılındaki kadar veya daha kötü bir küresel durgunluk beklentisi içerisinde. İş kayıpları arttıkça, Uluslararası Çalışma Örgütü’ne göre küresel işgücünün neredeyse yarısı geçimini sağlayamama riskiyle karşı karşıya kalabilir.
COVID-19 öncesinde bile, 2020 yılı içerisinde beş ülkeden birinin - yoksul yaşayan milyarlarca insana ev sahipliği yapan - kişi başına düşen gelirinin durgunlaşması veya azalması muhtemeldi. Şimdiyse, COVID-19 ile ilişkili ekonomik ve finansal şoklar - sanayi üretimindeki bozulmalar, ürün fiyatlarındaki düşüş, finansal piyasalardaki istikrarsızlık ve artan güvensizlik örnek gösterilebilir - zaten durgun olan ekonomik büyümeyi raydan çıkarıyor ve diğer faktörlerden kaynaklanan yüksek riskleri artırıyor.
Yenilik ve altyapıyla birlikte kapsayıcı ve sürdürülebilir sanayileşme, gelir ve istihdam yaratacak dinamik ve rekabetçi ekonomik güçleri tetikleyebilir. Yeni teknolojilerin tanıtılmasında ve teşvik edilmesinde, uluslararası ticareti kolaylaştırmada ve kaynakların verimli kullanılmasında kilit bir rol oynarlar.
Yine de, dünyanın tam potansiyeline ulaşması için uzun bir yolu var. Özellikle en az gelişmiş ülkeler, eğer 2030 hedeflerine ulaşmak istiyorlarsa üretim sektörlerinin gelişme hızını artırmalı ve bilimsel araştırma ve yeniliklerdeki yatırımlarını çoğaltmalıdır.
COVID-19 küresel salgınından önce bile, küresel üretimdeki büyüme istikrarlı şekilde düşmekteydi. Küresel salgın üretim sektörüne sert darbe indirerek, küresel değer zincirinde ve ürünlerin arzında aksaklıklara sebep olmaktadır.
Yenilik ve teknolojik ilerleme, örnek olarak artan kaynaklar ve enerji verimliliği, hem ekonomik hem çevresel zorluklara kalıcı çözüm bulunması noktasında kilit rol oynamaktadır. Küresel bağlamda, kişi başına düşen milli gelirdeki araştırma ve geliştirme yatırılımları (AR&GE) oranı 2000 yılında yüzde 1.5 iken, 2015’de yüzde 1.7’ye yükselmiş ve 2017’de ise neredeyse aynı kalmış, gelişmekte olan bölgelerde ise bu oran sadece yüzde 1’den düşük kalmıştır.
İletişim altyapısı açısından baktığımızda dünya nüfusunun yarısından fazlası internet üzerinde ve neredeyse dünya nüfusunun tamamı mobil ağların çevrelediği bölgelerde yaşamaktadır. 2019 yılında yüzde 96.5’lık kısmın en azından 2G ağı ile kapsama alanında olduğu tahmin edilmektedir.
Korona virüs salgını, dayanıklı altyapıya olan ihtiyacın aciliyetini ortaya çıkarmıştır. Asya Kalkınma Bankası, bölgenin son on yılda yaşadığı hızlı ekonomik büyüme ve kalkınmaya rağmen, kritik altyapının bir çok ülkede yeterli olmaktan uzak olduğuna dikkat çekmektedir. Asya ve Pasifik Ekonomik ve Sosyal Araştırması felaketlere ve iklim değişikliğine dayanıklı altyapı kurmanın ek olarak yıllık 434 milyar dolarlık yatırım gerektirdiğinin altını çizmektedir. Bu toplamın Pasifik’teki gelişmekte olan küçük ada devletleri gibi bazı alt bölgelerde çok daha büyük olması gerekebilir.
Eşitsizlikleri azaltmak ve kimsenin geride bırakılmadığından emin olmak Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerine ulaşmak için tamamlayıcıdır.
Ülkeleri iç ve ülkeler arası eşitsizlik kalıcı bir endişe kaynağıdır. Göreceli gelir eşitsizliğinin azalması veya düşük gelirli ülkelere yarar sağlayan tercihli ticaret statüsü gibi eşitsizliğin bazı durumlarda azaldığına dair olumlu göstergeler olmasına rağmen, eşitsizlik hala devamlılık göstermektedir.
En yoksul ve en savunmasız topluluklara en sert darbeyi vuran COVID-19 mevcut eşitsizliği daha da derinleştirmiştir. Savunmasız toplulukların krizlerin yükünü taşımaya mecbur bırakan ekonomik eşitsizlikler ve kırılgan sosyal ağlar üzerinde dikkatleri toplamaktadır. Aynı zamanda sosyal, politik ve ekonomik eşitsizlikler salgının etkilerinin çok daha ağır hissedilmesine sebep olmuştur.
Ekonomik düzlemde, COVID-19 salgını küresel işsizliğin oldukça artmasına ve işçi gelirlerinin çarpıcı şekilde aşağı çekilmesine neden olmuştur.
Aynı zamanda, son yıllarda toplumsal cinsiyet eşitsizliği ve kadın hakları üzerinde katedilen sınırlı ilerleme COVID-19 tarafından riske atılmıştır. Neredeyse her alanda, sağlıktan ekonomiye, güvenlikten sosyal korumaya, COVID-19’un etkileri sadece cinsiyetleri gereği kadın ve kız çocukları için çok daha kötü hissedilmiştir.
Eşitsizlikler, zayıf sağlık sistemlerine sahip ve mevcut insanlık krizleri yaşayan ülkelerdeki savunmasız nüfuslar için giderek derinleşmektedir. Özellikle mülteciler ve göçmenler, aynı zamanda yerli halk, yaşlılar, engelli insanlar ve çocuklar geride bırakılma riskiyle karşı karşıya kalmıştır. Ek olarak, savunmasız grupları hedef alan nefret söylemi yükselmektedir.
Dünya giderek şehirleşiyor. 2007’den beri, dünya nüfusunun yarısından fazlası şehirlerde yaşamakta, ve bu payın 2030 itibariyle yüzde 60’a yükselmesi tahmin edilmektedir.
Şehirler ve metropol alanları ekonomik büyümenin santralleridir, küresel kişi başına düşen gelirin yüzde 60’ına katkı sağlamaktadır. Yine de, küresel karbon salınımının yaklaşık yüzde 70’inden ve kaynak kullanımının yüzde 60’ının fazlasından sorumlular.
Hızlı şehirleşmenin sonucu olarak artan sayılarda gecekondu sakinleri, yetersiz ve aşırı yüklenmiş altyapılar ve servisler(atık toplama ve su ve sanitasyon sistemleri, yollar ve ulaşım gibi), kötüleşen hava kirliliği ve plansız ve kötü kentleşme görülmektedir.
COVID-19’un etkisi, aşırı kalabalıklar sebebiyle sosyal mesafe veya kişisel izolasyon gibi önerilen önlemlere uymanın zor olduğu yoksul ve yoğun nüfuslu kentsel alanlarda, özellikle gayri resmi yerleşim ve gecekondu mahallelerinde yaşayan dünya çapındaki bir milyar insan için, en yıkıcı şekilde görülecektir.
BM Gıda ve Tarım Örgütü, FAO, kentsel alanlarda açlık ve ölümlerin, yoksul ve savunmasız sakinlerin gıdaya erişiminin garanti edileceği önlemler alınmadığı sürece ciddi şekilde yükselebileceği yönünde uyarmaktadır.
Dünya çapındaki tüketim ve üretim, küresel ekonominin itici gücü, gezegende yıkıcı etkiler bırakacak şekilde doğal çevrenin ve kaynakların kullanımına dayanmaktadır.
Son yüzyıldaki ekonomik ve sosyal ilerleme, çevresel bozulmanın da eşlik etmesiyle birlikte geleceğimizi dayandırdığımız salt sistemleri – doğrusu, hayatta kalmamız - tehlikeye atmaktadır.
Birkaç vaka ve rakamsal veri:
COVID-19 salgını, ülkelerin mevcut trendleri geri çevirmesi ve, üretim ve tüketim alışkanlıklarını daha sürdürülebilir geleceğe yöneltebilmesi için iyileşme planları oluşturabilmesi için fırsat sağlamıştır.
Sürdürülebilir tüketim ve üretim, daha fazla ve daha iyiye az ile ulaşmakla ilgilidir. Aynı zamanda, ekonomik büyümeyi çevresel bozulmadan ayrıştırarak kaynak verimliliğini artırmak ve sürdürülebilir yaşamı desteklemektir.
Sürdürülebilir tüketim ve üretim, yoksulluğun azaltılmasına ve, düşük karbonlu ve yeşil ekonomilere geçişe de oldukça katkı sağlayabilir.
2019, kayıtlara geçmiş en sıcak ikinci yıl ve kaydedilmiş en sıcak on yılın(2010-2019) son yılıydı.
Atmosferdeki karbondioksit(CO2) seviyeleri ve diğer sera gazları 2019 yılında yeni rekorlar kırdı.
İklim değişikliği her kıtada, tüm ülkeleri etkiliyor. Ulusal ekonomileri ve hayatları bozuyor. Hava koşulları değişiyor, deniz seviyeleri yükseliyor ve hava olayları gittikçe daha aşırı hale geliyor.
Sera gazı salınımlarında COVID-19 salgını kaynaklı seyahat kısıtlamaları ve ekonomik yavaşlamalar sebebiyle 2020’de yüzde 6 düşüş beklense de, bu yalnızca geçici bir iyileşme. İklim değişikliği duraksamadı. Küresel ekonomi salgından iyileşmeye başlar başlamaz, salınımların yüksek seviyelere geri dönmesi bekleniyor.
Yaşamları ve geçim kaynaklarını kurtarmak, hem salgını ve hem de iklim tehlikesini hedefleyecek acil eylem gerektirmektedir.
2015’de kabul edilen Paris Anlaşması, bu yüzyılda sanayileşme öncesi döneme kıyasla küresel sıcaklık artışını 2 derecenin olabildiğince altında tutarak iklim değişikliği tehdidine karşı küresel tepkiyi güçlendirmeyi amaçlamaktadır. Anlaşma aynı zamanda, uygun finansal akışların, yeni bir teknoloji çerçevesinin ve geliştirilmiş bir kapasite geliştirme çerçevesi aracılığıyla ülkelerin iklim değişikliği sonuçlarıyla mücadele yeteneklerinin geliştirilmesini amaçlamaktadır.
Okyanus, dünyayı insan nesli için yaşanılabilir kılan küresel sistemleri harekete geçirmektedir. Yağmur suyumuz, içme suyumuz, havamız, iklimimiz, kıyı şeritlerimiz, besinlerimizin bir çoğu ve hatta soluduğumuz oksijenimiz, en nihayetinde deniz tarafından sağlanmakta ve düzenlenmektedir.
Bu temel küresel kaynağın dikkatli yönetimi, sürdürülebilir bir gelecek için kilit rol oynamaktadır. Ancak, kıyı sularımızın kirlenmeye ve okyanus asitlenmesine bağlı olarak mevcutta devam eden durumdan kötüye gitmesi, ekosistemin ve biyoçeşitliliğin çalışmasına ters yönde yansımaktadır. Bu, aynı zamanda küçük ölçekli balıkçılığı da olumsuz etkilemektedir.
Okyanusumuzu kurtarmak birincil önceliğimiz olarak kalmaya devam etmelidir. Deniz biyoçeşitliliği, insanların ve gezegenimizin sağlığında ciddi etkiye sahiptir. Deniz koruma alanları etkili bir şekilde yönetilmeli, kaynakları iyi karşılanmalı ve aşırı avlanmanın, kirlenmenin ve asitlenmenin önüne geçecek yasal düzenlemeler devreye alınmalıdır.
Doğa, hayatta kalmamız için çok önemli bir yere sahip; oksijenimizi sağlayan, iklim döngümüzü kontrol eden, tarım alanlarını besleyen, gıdalarımızı sağlayan doğadan başkası değildir. Ancak doğa gittikçe artan bir stres altında. İnsan davranışları, neredeyse dünya yüzeyinin %75’inin değişmesine, vahşi yaşamın ve doğanın bugüne kadarki en dar alanlara sıkışmasına sebep oluyor.
2019 Biyoçeşitlilik ve Ekosistem Hizmetleri Küresel Değerlendirme Raporu''na göre, -birçoğu on yıllar içerisinde- yaklaşık 1 milyon hayvan ve bitki soyları tükenme tehdidi altında.Rapor doğanın onarılması ve korunması için etkili değişim çağrısında bulunuyor. Rapora göre insanların ve tüm diğer canlıların yaşamlarını dayandırdığı ekosistemler her zamankinden daha hızlı şekilde yıkıma uğruyor; ki etkilenenler ekonomimizin, geçimimizin, besin güvenliğimizin, sağlığımızın ve yaşam kalitemizin temel taşlarından başkaları değil.
Ormansızlaşma ve çölleşme – insan davranışları ve iklim değişikliğinin sebep olduğu – sürdürülebilir gelişimin önünde ciddi engeller oluştururken, milyonlarca insanın da yaşamını ve geçimini etkiliyor. Ormanlar yaşamsal bir öneme sahip,dünyada bir yaşam sürdürmek ve iklim değişikliğine karşı koymakta büyük rol oynamaktadırlar. Ve geçim kaynaklarını iyileştirmek, kırılganlıkları azaltmak ve ekonomi için riskleri azaltmak adına arazi restorasyonuna yatırım yapmak kritik öneme sahiptir.
Gezegenimizin sıhhati aynı zamanda hayvanlardan insanlara bulaşabilen hastalıkların, ortaya çıkmasında da etkili bir rol oynuyor. Kırılgan ekosistemlere saldırmaya devam ettiğimiz sürece, insanları vahşi doğa ile her zamankinden daha etkileşimli hale getirerek vahşi yaşamda bulunan patojenlerin çiftlik hayvanlarına ve insanlara taşınmasına sebep oluyoruz; bu da hastalıkların ortaya çıkma ve yayılma riskini artırıyor.
Çatışma, güvensizlik, zayıf kurumlar ve adalete sınırlı erişim sürdürülebilir kalkınma için büyük bir tehdit oluşturmaktadır.
2018 yılında savaştan, zulümden ve çatışmalardan kaçan insanların sayısı 70 milyon sınırını aşarak BM Mülteci Kurumu(BMMYK) tarafından neredeyse 70 yıldır kaydedilen en yüksek sayı olmuştur.
2019 yılında Birleşmiş Milletler, 47 ülkede 357 öldürülen ve 30 zorla ortadan kaybolan insan hakları savunucusu, gazeteci ve sendikacıların izini sürmektedir.
Ve dünya çapında 5 yaş altında yaklaşık dört çocuktan birinin doğumu resmi olarak hiçbir zaman kayıt altına alınmaz, bu durum onları, haklarının korunması ve adalet ve sosyal hizmetlere erişim için çok önemli olan yasal kimlik belgesinden mahrum etmektedir.
Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri ancak güçlü küresel ortaklıklar ve işbirliği ile gerçekleştirilebilir.
Başarılı bir kalkınma gündemi -küresel, bölgesel, ulusal ve yerel düzeylerde- ilkeler ve değerlere dayalı, ve insanları ve gezegeni merkeze yerleştiren ortak bir vizyon ve paylaşılan hedefler üzerine inşa edilmiş kapsayıcı ortaklıklar gerektirmektedir.
Birçok ülke ticaret ve büyümeyi teşvik etmek için Resmi Kalkınma Yardımlarına ihtiyaç duymaktadır. Ancak, yardım düzeyleri azalmaktadır ve bağışçı ülkeler, kalkınma finansını arttırmak için sözlerini yerine getirmemiştir.
COVID-19 salgını sebebiyle, küresel ekonominin Büyük Buhran''dan bu yana en kötü durgunluğu yaşayarak 2020 yılında keskin bir biçimde %3 kadar küçülmesi öngörülüyor.
Güçlü uluslararası bir işbirliğine, ülkelerin salgından kurtulmak, daha iyi bir destek oluşturmak ve Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerini sağlamak için araçlara sahip olmasını sağlamak amacıyla hiç olmadığı kadar ihtiyaç duyulur.